In Innenschau graven mensen steeds dieper in elkaars ziel, om uiteindelijk te ontdekken waar ze altijd al bang voor waren: achter de blik van de ander ligt niets meer dan een afgrond verscholen, waarin je jezelf met gemak kan verliezen. Jakop Ahlbom toont in zijn zesde voorstelling Innenschau een bizarre wereld, waarin mensen gedreven worden…
De realiteit is soms niet wat zij lijkt en een tikkeltje obstinaat. Zo kan een klapstoel ineens tot harp worden omgetoverd, een barbecue tot xylofoon of blijkt een onschuldige schemerlamp in ‘werkelijkheid’ (?!) een soort gitaar te zijn. Tja, je moet er maar opkomen. Dat doet het Franse collectief Zic Zazou (zazou is Frans voor…
De Japanse meesterchoreograaf Saburo Teshigawara geldt wereldwijd als een van de belangrijkste choreografen van de hedendaagse dans. Zijn werk is vele malen bekroond en op alle toonaangevende podia te zien. In het duet Obsession staat hij zelf weer op het toneel. Net als in het indrukwekkende Mirror and Music, vorig jaar te zien in de schouwburg, speelt Teshigawara…
Sinds Nederland kennismaakte met de Japanse kumi-taiko, het drummen in ensembleverband, zijn de ‘Japanse trommelaars’ niet meer van de Nederlandse podia weg te denken. Ondekoza was een van de eerste groepen die de eeuwenoude trommelkunst – die mogelijk al van rond het begin van onze jaartelling stamt – naar een wereldwijd publiek bracht. De laatste…
Bijna 25 jaar geleden vond de wereldpremière plaats van ‘What The Body Does Not Remember’, het fascinerende debuut van de Vlaamse choreograaf Wim Vandekeybus en zijn gezelschap Ultima Vez. In 1988 ontvingen Vandekeybus en de componisten Thierry De Mey en Peter Vermeersch in New York de prestigieuze Bessie Award voor wat de jury omschreef als…
Verbluft, zo keek het publiek in 1995 naar de oerversie van Droogte en Regen. Dertien Vietnamese vrouwen tussen de vijftig en tachtig jaar schuifelden langzaam over het toneel. Tenger en stil, maar met een indrukwekkende onverzettelijkheid. “Huiveringwekkend mooi”, oordeelde de pers. De Frans-Vietnamese choreografe Ea Sola vond haar ‘actrices’ in boerendorpjes in het noorden van…
De voorstelling ‘LEO’ is een echte festivalhit en ging er tijdens het Edinburgh Fringe Festival 2011 met drie prijzen en juichende kritieken vandoor. Voor de sympathieke Leo (Tobias Wegner) lijkt de zwaartekracht niet te gelden. Hoe? Dat is het geheim van deze fysieke illusionist annex acrobaat annex danser. Door middel van projecties worden fysieke werkelijkheid…
De voorstellingen van de Libanese theatermaker, scenarioschrijver, acteur en beeldend kunstenaar Rabih Mroué zijn vermakelijke, maar tegelijk vlijmscherpe beschouwingen. In ‘Riding on a Cloud’ onderzoekt hij de wijze waarop we vandaag de dag verhalen uit ons (oorlogs)verleden vormgeven. De titel is ontleend aan de dichtbundel van zijn jongere broer Yasser, die tijdens de Libanese burgeroorlog…
Choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui maakt met de Corsicaanse zangers van A Filetta en de Libanese zangeres Fadia El Hage aan zijn zijde een nieuwe voorstelling. Hij is geïntrigeerd door de vraag waarom bepaalde dingen met elkaar verbonden zijn tot een organisch geheel en op die manier een nieuwe en eigen identiteit creëren (zoals een puzzel),…
Wie met een beetje inlevingsvermogen naar de nieuwe show van het Australische gezelschap C!irca kijkt, zal zich af en toe moeten verbijten. Want een acrobate die haar sexy pumps eens stevig op (of in?) de schouders van haar partner plaatst, of een act waarbij elk moment het droge, knappende geluid van een nekbreuk kan klinken…?…
